در بین گزینههای فناوری مورد استفاده برای غربالگری شنوایی نوزادان، انتشار امواج صوتی اوتوآکوستیک تحریکشده (OAE) و پاسخ خودکار ساقه مغز شنوایی (AABR) وجود دارد. OAE با استفاده از پروبی که در کانال گوش نوزاد قرار میگیرد، پاسخهای ارسالشده از حلزون گوش را تحریک و اندازهگیری میکند. AABR با استفاده از سه حسگر کوچک که روی سر نوزاد قرار میگیرند، امواج مغزی را به عنوان پاسخ به محرک کلیک صوتی ارسالشده به گوش اندازهگیری میکند.

هر دو روش OAE و AABR برای غربالگری اختلال شنوایی استفاده میشوند، اما غربالگری ABR تنها روشی است که کل مسیر شنوایی از گوش تا مغز را بررسی میکند.

عیب OAE چیست؟

عیب اصلی غربالگری OAE، تعداد بالاتر نوزادانی است که در این تست رد میشوند. شاید بزرگترین عیب OAE این است که تنها بخشی از مسیر شنوایی، یعنی تا سطح حلزون گوش در گوش داخلی را بررسی میکند. در حالی که بیشتر مشکلات شنوایی مادرزادی از اختلالات گوش داخلی ناشی میشوند، بیش از ۱۵٪ موارد مربوط به اختلالات عصبی شنوایی یا همان اختلال طیف نورپاتی شنوایی (ANSD) است که عصب شنوایی را درگیر میکند.

مزایای AABR

برخلاف غربالگری OAE، پاسخ خودکار ساقه مغز شنوایی (AABR) برای آمادهسازی نوزاد و اندازهگیری پاسخها چند دقیقه زمان میبرد. غربالگری AABR در محیطی آرام و راحت، ترجیحاً روی نوزادی که در خواب است انجام میشود. AABR نسبت به نویز محیطی حساسیت کمتری دارد و میتوان آن را در ساعات اولیه پس از تولد انجام داد. مهمتر از همه، فناوری غربالگری AABR نسبت به غربالگری OAE دارای بالاترین حساسیت و بالاترین ویژگی است. AABR کل مسیر شنوایی را بررسی میکند و میتواند نوزادانی که دارای ناهنجاریهای شنوایی در حلزون گوش و عصب شنوایی هستند را شناسایی کند.

در قبرس، در مرکز شنوایی ایسکله، غربالگری شنوایی نوزادان با استفاده از AABR انجام میشود.